zaterdag 14 juni 2008

Massakamp: ASV - Wageningen


Zaterdag 14 juni 2008 is de dag waarop in het grand café van het Lorentz Ondernemerscentrum de vijfde confrontatie ASV-Wageningen wordt gespeeld. Deze massakamp aan 25 borden ontstond ooit als afscheidswedstrijd bij het verlaten van De Opbouw als speelzaal in 2004. Nu is het een vriendschappelijk duel ter afsluiting van het schaakseizoen. Maar hoe vriendschappelijk ook, beide teams willen winnen. De teams gaan dat in de volgende samenstellingen proberen (ASV met zwart aan de oneven borden):

1. Otto Wilgenhof - Sander van Eijk 0-1
2. Remco de Leeuw - Fred Jonker 0,5-0,5
3. Peter Boel - Erik van den Dikkenberg 0-1
4. Richard van der Wel - Arjen van Herwaarden 1-0
5. Sjoerd van Roosmalen - Hotze Tette Hofstra 0-1
6. Frank Schleipfenbauer - Erwin Oorebeek 0-1
7. Daan Holtackers - Bert Torn 0,5-0,5
8. Fred Reulink - Karel Scholten 0,5-0,5
9. Fokke Jonkman - Eric Smaling 0,5-0,5
10. Paul de Freytas - Robin van Leerdam 0-1
11. Ruud Wille - Jeroen Franssen 0-1
12. Anne Paul Taal - Richard Christians 0,5-0,5
13. Paul Schoenmakers - Cees van de Waerdt 0,5-0,5
14. Martijn Boele - Marco Otte 0,5-0,5
15. Eric Hartman - Frits Gieltjes 0,5-0,5
16. Robert Naasz - Albert van der Harst 1-0
17. Henk Kuiphof - Arnold Hoekstra 1-0
18. Zekria Amani - Rijk Timmer 1-0
19. Dick Hajee - Gerrit Walstra 0,5-0,5
20. Jan Vermeer - Maarten Löffler 1-0
21. Ignace Rood - Maurice van Eijk 0-1
22. Hendrik van Buren - Albert Boshoven 0,5-0,5
23. Frans Veerman - Gerbert Kets 0,5-0,5
24. Ton van Eck - Jan Koerselman 0-1
25. Herman de Munnik - Michel de Bode 0-1

Na een uur spelen is er vanzelfsprekend weinig van te zeggen. Herman de Munnik heeft voor aan het staartbord een stuk gewonnen, maar op de meeste andere borden moet de strijd nog ontbranden. Wageningen weet zich intussen gesterkt door de steun van Jan Timman, die geïnteresseerd de verrichtingen van zijn 25 clubgenoten volgt.

Na ruim twee uur spelen vallen de eerste beslissingen. Dick Hajee en Gerrit Walstra waren in een lopereindspel met ieder zes pionnen terecht gekomen. Beide spelers vonden de start van het eindspel een mooi moment om de vrede te tekenen. Dat gebeurde ook bij Frans Veerman en Gerbert Kets. De ASV-er had wel de open b-lijn, maar Gerbert Kets kon alle bedreigde velden makkelijk dekken. ASV kwan daarna op een 2-1 voorsprong dankzij Zekria Amani. Rijk Timmer moest al snel een toren in zijn stelling toestaan. Die toren bleek in het eindspel voor beslissend voordeel te zorgen. Daar waar iedereen vervolgens rekende op de 3-1 door Herman de Munnik werd het 2-2. Herman de Munnik speelde met een stuk meer iets te enthousiast zijn vrijpion op. Een schaakje kostte vervolgens een toren en dan ook nog eens zo, dat de vrijpion daardoor ook meteen gestopt was. Een tweede penning kostte nog een stuk, zodat Michel de Bode het punt kon incasseren. Anne Paul Taal en Richard Christians deden elkaar ook al geen pijn. Ook hier werd zonder al teveel verwikkelingen het punt gedeeld.

Na vijf partijen een gelijke tussenstand dus. En dat is voor ASV uniek. Immers in de vorige edities opende ASV met 1-5, 0-5, 0-5 en 2-5 tussenstanden. Dat biedt perspectief op een goede afloop. Dat de banden tussen ASV en Wageningen goed zijn, dat wisten we al, maar dat die vredelievendheid ook over zou slaan op de borden hadden we niet verwacht. Ook bij Remco de Leeuw is het evenwicht ogenschijnlijk nooit verbroken geweest. Fred Jonker kreeg de e-lijn in handen, maar kon daar verder geen voordeel uit halen. Remise dus. Bij Eric Hartman werd vanuit de opening flink gestreden. Frits Gieltjes verhinderde de rochade bij de penningmeester van ASV. Maar net als Eric Hartman op de centen van ASV past, paste hij ook op zijn koning. Met een bord vol stukken werd het punt ook hier gedeeld. Jan Vermeer speelde een curieuze partij, waarbij Maarten Löffler voor zijn geofferde stuk steeds meer pionnen kreeg. Tot kort voor het einde van de partij had de Wageninger al zijn pionnen nog. Toen Jan Vermeer erin slaagde pionnen te ruilen, kreeg de ASV-er een open lijn en toen ging het ineens hard. De voorsprong van ASV bleek maar van korte duur. Nadat Bert Torn een voordelig stand tegen Daan Holtackers in remise liet verzanden, bracht Hotze Tette Hofstra Wageningen weer naast ASV. In het eindspel offerde de Wageninger zijn loper voor twee verbonden vrijpionnen. Die bleken niet meer te stoppen. Wageningen nam vervolgens voor het eerst deze middag een voorsprong. Ignace Rood had steeds het betere van het spel tegen de jonge Maurice van Eijk. Door een onachtzaamheid verloor Ignace Rood echter zijn dame. Een lang verwacht Arnhems punt rolde toen binnen. Robert Naasz had aan de opening twee pionnen overgehouden tegen Albert van der Harst. Het duurde even voor dit voordeel ook verzilverd kon worden. In het eindspel lukte dat tenslotte. Na al deze beslissingen op rij werd het weer eens tijd voor een remise. Paul Schoenmakers had lange tijd Cees van de Waerdt onder druk gehouden. Naarmate er meer geruild werd, ebde het voordeel echter weg. Vandaar de handdruk ten teken van vrede. De tussenstand kwam daarmee op 7-7.

Het was de inleiding tot een enerverende fase. In het laatste uur ontstond een leuk soort fanatisme. Als in een carrousel draaiden de uitgespeelde spelers langs de borden waar wat loos was. En als er dan weer een beslissing gevallen was, dan verkaste een steeds groter wordende groep schakers naar de volgende brandhaard. De eerste slag was voor Wageningen. Otto Wilgenhof vocht een vinnig duel uit met Sander van Eijk. De kopman van Wageningen wist een witte pion op f6t te krijgen met matbeelden op g7. Otto Wilgenhof leek zich daar weinig van aan te trekken. Na een stukoffer van de Arnhemmer viel ineens de beslissing. Otto Wilgenhof kreeg wel vrijpionnen, maar die werden eenvoudig gestopt door Van Eijk. Misschien wel mede omdat Wageningen weer aan de goede kant van de score stond, nam Marco Otte genoegen met een puntendeling tegen Martijn Boele. Beide spelers hadden er voor kunnen kiezen voor hun kansen te gaan, maar dit was wel zo veilig. Richard van der Wel had tegen Arjen van Herwaarden een kwaliteit geofferd met een vrijpion als compensatie. Een enorme tijdvoorsprong hielp daarbij zeker mee. Met nog luttele seconden op de klok capituleerde de Wageninger in het eindspel van toren en één pion tegen toren. Zo was het weer gelijk en dat zou nog even zo gaan. Eerst deelden Fokke Jonkman en Eric Smaling in een gesloten partij het punt, waarna Erwin Oorebeek Wageningen weer op voorsprong bracht. Frank Schleipfenbauer had een kwaliteit geofferd voor makkelijker spel, maar dat leverde niet snel rendement op. In de slotfase liep de ASV-er mat. Henk Kuiphof stond echter al klaar om ASV terug in de race te brengen. Arnold Hoekstra kreeg twee stukken tegen toren en pion. Later boette hij weer een stuk in en leek Henk Kuiphof kansen te krijgen. Uiteindelijk besliste tijdsoverschrijding in Arnhems voordeel. Daarmee was het 10-10 en nog vijf partijen te gaan.

De mooiste partij van de middag speelden Erik van den Dikkenberg en Peter Boel. De twee spelers kiezen beiden daar waar ze kunnen voor de verwikkelingen. Zo ook nu. Peter Boel ving de aanvalsgolven van Erik van den Dikkenberg goed op en leek toe te slaan. Een mindere zet verstoorde echter de Arnhemse droom op een voorsprong. Het was de inleiding tot een vanuit Arnhems perspectief donker slot van deze wedstrijd. Ook bij Ruud Wille ging het namelijk mis. Tegen de sterk opkomende Wageninger Jeroen Franssen bleef Ruud Wille met zwart netjes overeind. In het eindspel was Jeroen Franssen echter handiger. Hendrik van Buren en Albert Boshoven waren de volgende twee spelers die hun bord omzoomd zagen door de meute. Beide spelers hadden dreigingen en uiteindelijk zorgde eeuwig schaak voor de puntendeling. Ton van Eck had ASV terug kunnen brengen tot op één punt achterstand. In een prachtige partij speelde Ton van Eck met dame tegen toren en drie stukken van Jan Koerselman. De koning van de Wageninger was echter in gevaar en daar maakte Ton van Eck handig gebruik van. In de slotseconden van het duel tastte Ton van Eck echter een aantal keren op rij mis en dat kostte hem het punt. Ook de laatste partij werd door Wageningen gewonnen. Paul de Freytas kwam in de tijdnoodfase onder druk tegen Robin van Leerdam. Met beiden nog seconden op de klok sloeg Robin van Leerdam toe.

Eindstand
senioren ASV - Wageningen 10,5 - 14,5
jeugd ASV - Wageningen 16,5 - 22,5 (verslag later op site ASV-jeugd)

1 opmerking:

Anoniem zei

Heej hier Tijsco, in de volle overtuiging dat de senioren ditmaal eens korte metten zouden maken met Wageningen had ik onze kids de opdracht gegeven het vooral rustig aan te doen; immers in voorgaande edities sukkelden onze ouderen achter het bord in slaap naarmate de jeugd met geweldige tussenrapportages kwam aanzetten... de tactiek leek dus even te werken want de grown ups konden nog op 10-10 komen maar helaas, de eindstand laat weer niets aan de verbeelding over. Akkoord, volgend jaar rooien wij het wel weer allemaal met de kinderen ;).